Herkennen honden menselijke intentie2;
In navolging van mijn artikel over een nieuw gedragsonderzoek naar honden binnen de Universiteit van Göttingen (Duitsland),
wil ik in dit artikel mijn gedachten betreffende dit onderzoek aangeven. Herkennen honden menselijke intentie2;
De Duitse studie werd ethisch goedgekeurd door de Animal Welfare Body van de Universiteit van Göttingen, hetgeen betekent, dat de geteste dieren alle op diervriendelijke en verantwoorde manier werden begeleid onder toestemming van de wettelijke eigenaren. In onderstaande link kunt u de volledige officiele publicatie van dit gedragsonderzoek lezen: https://www.nature.com/articles/s41598-021-94374-3
In mijn eerdere artikel: https://www.nature.com/articles/s41598-021-94374-3
Gaf ik al een voorbeeld met betrekking tot de lijn pakken door de eigenaar van de hond; Het was al duidelijk dat honden bijvoorbeeld opgewonden raken van stimuli die wijzen op een aanstaande actie; bijvoorbeeld wanneer een riem door de geleider wordt opgepakt. Het was en is alleen onduidelijk of honden daadwerkelijk de menselijke intentie begrijpen om bijvoorbeeld de hond aan te lijnen of met hem uit te gaan.
Dat honden tot een bepaald niveau de intentie van menselijk gedrag zouden kunnen begrijpen, zal ik zeer zeker niet ontkennen. De methode van boververmelde gedragsonderzoek heeft naar mijn mening echter enige grote hiaten;
Zo werden er bijvoorbeeld slechts 51 honden ( in verschillende leeftijden) betrokken bij het onderzoek, maar werd er schijnbaar geen aandacht geschonken aan de type honden en hoe zij door de eigenaren waren opgevoed danwel getraind.
Binnen een dergelijk onderzoek, waarbij voer als lokmiddel wordt gebruikt, kun je slechts objectieve conclusies maken, wanneer er typische of a-typische type honden worden betrokken. Een Labrador Retriever of Jack Russell Terrier zullen langer en fanatieker op aangeboden of aanwezig voer fixeren, dan bijvoorbeeld een Rottweiler of Berner Sennenhond.
Wanneer de dieren door hun eigenaren reeds bepaalde gewoonten hebben aangeleerd, zoals voerweigering, zittend/liggend wachten voor toestemming tot eten, wel of geen voerbeloning, dan zal dit ook een enorm vertekend beeld opleveren voor het onderzoek.
Ik ben erg benieuwd naar vervolg-onderzoek naar dit gedrag, maar ik zou graag zien dat de achtergrond-type van de honden zeer duidelijk is en de testen meer praktijkgericht worden op dagelijkse situaties, zoals onder andere het in de handen nemen en/of slechts verplaatsen van de riem door de eigenaar (en ook door een voor de hond vreemde persoon) en het in de handen nemen van de riem, bijvoorbeeld aan de voordeur of in een voor de hond onbekende situatie. Zo zijn er tal van diverse praktijk-situaties te simuleren.
Vervolg-onderzoek zal ik zeker publiceren in Blog Doghelp. De eerste resultaten lijken veelbelovend en ik hoop ten zeerste dat de onderzoekers, wat meer fantasie zullen creeeren om degelijke conclusies uit bepaalde situaties te kunnen trekken.
Heeft u vragen of opmerkingen betreffende dit artikel dan hoor ik die graag.